Przyjaźń damsko - męska

[donkryniu]

Widzisz Wiera, czasami trzeba po prostu umieć pogodzić się z zaistniałą sytuacją. Myślę że mnie i mojej byłej też kiedyś się uda zakopać topór żalu i bardzo bym chciał znowu wrócić na stopę przyjacielską. Będę się starał do tego doprowadzić. Chcę pokazać że jest to możliwe

[Wiera]

Widzisz Wiera, czasami trzeba po prostu umieć pogodzić się z zaistniałą sytuacją. Myślę że mnie i mojej byłej też kiedyś się uda zakopać topór żalu i bardzo bym chciał znowu wrócić na stopę przyjacielską. Będę się starał do tego doprowadzić. Chcę pokazać że jest to możliwe

Oj, donkryniu widzę, że Twoje serce, jeszcze bardzo mocno krwawi i Twoje spojrzenie na pewne sprawy jest bardzo emocjonalne. Szczerze. Załóżmy(piszę, załóżmy, bo mam wrażenie, że Ty gdzieś tam podświadomie liczysz jeszcze na jej powrót), że między Wami już nigdy nie będzie relacji damsko-męskiej, to, czy walka o taką przyjaźń jest Ci w ogóle potrzebna? Nie lepiej zostawić to, tak jak jest? Powiem Ci jako kobieta i, pewnie wiele innych pań powie Ci to samo: MY KOBIETY, TRUDNO ZNOSIMY BYŁE NASZYCH MĘŻÓW, PARTNERÓW. Jeżeli w przyszłości będziesz chciał nawiązać jakąś bliższą relację z inną kobietą, to Twoja była zawsze będzie persona non grata.
Hipotetycznie, np. gdyby los wziął i nas połączył, to jaką ja bym miała pewność, że Twoje Kocham, czy TAK byłoby prawdą, jeżeli Ty nadal utrzymywałbyś relację ze swoją byłą. Jaką ja, miałabym pewność, żebyś mnie nie zostawił, gdyby np. Twojej byłej się odwidziało i zapragnęłaby powrotu do Ciebie. Można przyjaźnić, kumplować się czy też utrzymywać dobre relacje ze swoją byłą, ale tylko w sytuacji gdy są dzieci lub gdy oboje małżonków/partnerów doszło zgodnie do wniosku, że ich uczucie wygasło. W Twojej sytuacji Twoje serce zawsze będzie gorące. Podejrzewam, że nawet po latach będziesz ją wspominał z łezką w oku, nawet jeżeli u Twojego boku będzie siedziała cudowna kobieta, a po podwórku będą biegały Wasze dzieci czy wnuki. Po prostu z miłościami tak już jest, że niektóre pozostają w sercu na zawsze, co wcale nie przeszkadza być szczęśliwym u boku kogoś innego.

[donkryniu]

Oj, donkryniu widzę, że Twoje serce, jeszcze bardzo mocno krwawi i Twoje spojrzenie na pewne sprawy jest bardzo emocjonalne. Szczerze. Załóżmy(piszę, załóżmy, bo mam wrażenie, że Ty gdzieś tam podświadomie liczysz jeszcze na jej powrót), że między Wami już nigdy nie będzie relacji damsko-męskiej, to, czy walka o taką przyjaźń jest Ci w ogóle potrzebna? Nie lepiej zostawić to, tak jak jest? Powiem Ci jako kobieta i, pewnie wiele innych pań powie Ci to samo: MY KOBIETY, TRUDNO ZNOSIMY BYŁE NASZYCH MĘŻÓW, PARTNERÓW. Jeżeli w przyszłości będziesz chciał nawiązać jakąś bliższą relację z inną kobietą, to Twoja była zawsze będzie persona non grata.
Hipotetycznie, np. gdyby los wziął i nas połączył, to jaką ja bym miała pewność, że Twoje Kocham, czy TAK byłoby prawdą, jeżeli Ty nadal utrzymywałbyś relację ze swoją byłą. Jaką ja, miałabym pewność, żebyś mnie nie zostawił, gdyby np. Twojej byłej się odwidziało i zapragnęłaby powrotu do Ciebie. Można przyjaźnić, kumplować się czy też utrzymywać dobre relacje ze swoją byłą, ale tylko w sytuacji gdy są dzieci lub gdy oboje małżonków/partnerów doszło zgodnie do wniosku, że ich uczucie wygasło. W Twojej sytuacji Twoje serce zawsze będzie gorące. Podejrzewam, że nawet po latach będziesz ją wspominał z łezką w oku, nawet jeżeli u Twojego boku będzie siedziała cudowna kobieta, a po podwórku będą biegały Wasze dzieci czy wnuki. Po prostu z miłościami tak już jest, że niektóre pozostają w sercu na zawsze, co wcale nie przeszkadza być szczęśliwym u boku kogoś innego.
[/quote]

Może masz rację, powtarzam nie mam monopolu na prawdę i nigdy go nie posiądę, mam jednak pewne niezłomne zasady, jeżeli mówię kocham to nigdy nie kłamię. Nie szastam tym słowem bezmyślnie. Jeżeli byłbym z jakąś kobietą, nie dopuściłbym do tego żeby poczuła się zraniona. Mam jednak pewność że można się (że tak powiem) pogodzić z faktami i pomimo wszystko kolegować. Wiadomo że sentyment czasami pozostaje. Powiem tak spróbowaliśmy, stwierdziła że nie jestem jednak tą osobą i myślę że wracać już nie ma do czego, jeżeli chodzi o związek, jednak jako przyjaciele myślę że byśmy się sprawdzili, bo ona mnie bardzo dobrze zna i ja ją. Spędziliśmy wiele godzin na szczerych rozmowach. Ale teraz chcę poszukać swojego szczęścia, pewnie jeszcze trochę wody w Wiśle upłynie zanim komuś naprawdę zaufam, ale muszę szukać. A serce fakt faktem jeszcze krwawi, może nie jestem przez to obiektywny

[Karolka]

Czyli ciężko o tego rodzaju przyjaźń, z własnego doświadczenia nie wierze już chyba z żaden rodzaj przyjaźń (dam-dam,męs-męs,dam-męs czy nawet wirtualny). Prawdziwi przyjaciele to już chyba jednostki ....
szkoda....

[donkryniu]

Należy szukać moja droga, nie znajdują ci co nie szukają. Myślę że będąc na tym forum wreszcie ci się uda, mocno wierzę w to. Będę trzymał za ciebie kciuki

[usia58]

Witam mysle ze znajdziesz damsko - meska przyjazn jeszcze sie zdarza pozdrawiam .

[agniesia]

Każdy myśli po sobie, niektórym się udaje zachować przyjaźń damsko-męską, innym już niestety nie. Uważam, że nie ma przyjaźni męsko-damskiej, bo zawsze prowadzi do miłości, choćby utajonej. Czasami jest trudno określić granice, powiedzieć komuś, że to tylko przyjaźń, żeby nie skrzywdzić. Ale prędzej czy później i tak to się stanie.

[malaja86]

Ja miałam kiedyś kumpli, których traktowałam jak przyjaciół - tak myślałam, ale ludzie za często używają słowa przyjaźń. To byli koledzy, dobrzy koledzy - ale jak bracia. Az poznałam pana P. Kurcze nam go już 8 lat i zawsze się świetnie dogadywaliśmy. każdy miał swoje związki i w sumie ok. Ja od półtora roku jestem sama, on cztery lata i trwa dalej (bardzo się cieszę). P jest moim przyjacielem. Bardzo często piszemy do siebie, właściwie co dzień po kilka, kilkanaście smsów, raz na jakiś czas się spotykamy pub, billard. Do tej pory nie było problemu. Jedynym nie poruszanym tematem przez nas były sprawy naszych związków. Każde wiedziało mniej więcej co się dzieje. nie temat tabu, ale ludzie i tak dziwnie patrzą na mnie i P bo myślą czasem, ze jesteśmy parą ale my się przyjaźnimy. Przyjaźń damsko-męska jest ale trzeba szanować i świat wokół. Jego dziewczyna nie wie jak mocno się "trzymamy" bo wiemy że jej by nie pasowały niektóre rzeczy. Mój ostatni partner - też wiedział, ze jest P ale nie wiedział jak "intensywnie" niestety ze względu na brak zrozumienia innych. Szkoda. Teraz przyszedł czas na porządne decyzje. P się zaręczył i niestety postanowiliśmy ograniczyć trochę nasze relacje. Przyjaźń damsko męska jest ale musi być i szacunek wobec innych a zwłaszcza naszych partnerów. To Twój partner powinien być największym powiernikiem. Nie przyjaciel, zwłaszcza płci przeciwnej. Powiem, że mimo, że to tylko przyjaciel ale strasznie mi się zrobiło przykro gdy się zaręczył - a raczej byłam strasznie zazdrosna, bo wiem, że to niestety musi ochłodzić nasze kontakty. Szkoda, że musimy to trochę zmienić. Ale przyjaciel to zawsze przyjaciel i wiem, ze zawsze mogę się do niego zwrócić o pomoc, wsparcie jak i on do mnie. I wiem, że czasem pojawiają się wątpliwości czy nie kończy się przyjaźń a nie zaczyna miłość ale mimo, że P ma wiele cech, które powinien mieć mój partner ale przyjaźń to przyjaźń. Przyjaźń się zdarza ale rzadko.

[donkryniu]

Właśnie, czasami trzeba się bardzo głęboko nad tym zastanowić. Myślę że taka przyjaźń ma rację bytu, tylko trzeba zachować te granice. Miłość też jest, ale jest to miłość jak do członka rodziny, Kochać przyjaciela jak własną siostrę matkę czy ojca. Jest to forma miłości bez pociągu seksualnego, i w taką przyjaźń wierzę

[Truskaweczka]

Radzę "zejść na ziemię ;-)
przyjaźń możliwa o ile seks był, jest, lub jedna ze stron ma nadzieję ze bedzie
taka jest "naga prawda"
Pozdrawiam