Jak ważna jest w związku fizyczność partnera?

[Marcy]

Jak ważna jest dla Was fizyczność u partnera/partnerki?

Jesteście zdania, że bez ewidentnej fascynacji fizycznością drugiej osoby bylibyście w stanie stworzyć związek? Czy według Was musi zaistnieć ten efekt pierwszego wrażenia, po którym jesteśmy w stanie stwierdzić, że osoba nas fizycznie fascynuje, podoba nam się?

Czy moglibyście stworzyć związek z osobą, co do której nie możecie ewidentnie powiedzieć, że Wam się podoba, że Was pociąga, fascynuje, mimo że poza nieprzekonującym Was wyglądem byłaby fajną osobą?

[N4VV]

Nie.

Tylko postrzeganie fizyczności może ulegać silnym zmianom pod wpływem emocjonalnego stosunku do danej osoby. Proces oceny zachodzi w głowie oceniającego i (w sporym zakresie) można nań wpływać. Pozytywne "pierwsze wrażenie" najczęściej polega na zainicjowaniu emocjonalnego zaangażowania, które postrzeganie urody wzmacnia. Podobne wzmocnienie można uzyskać przez wielokrotność okazania i/lub bliskość. Bliskość (przyjaźń) prowadzącą do emocjonalnego zaangażowania.

Związki mające swój początek w przyjaźni, nie w pożądaniu, są statystycznie znacznie trwalsze - jest to fakt dowiedziony.

[Marcy]

Zgodzę się z całością Twojej wypowiedzi.

[eksfn]

Spoko, masz rację i to dużą

[N4VV]

Małe rozwinięcie. To jak widzimy drugiego człowieka jest konstruktem naszego umysłu, nie obiektywną cechą obserwowanego obiektu.

Zajmuje się tym zagadnieniem psychologia postaci - szkoła psychologiczna podkreślająca ważność badania subiektywnego sposobu, w jaki dany obiekt pojawia się w umyśle ludzi, zamiast poddania badaniom wyłącznie obiektywnych, fizycznych cech obiektu. (Kurt Koffka, Wolfgang Kohler, Max Wertheimer)

Dlatego ocena atrakcyjności fizycznej podlega znacznej ilości wpływów niezależnych od rzeczywistych cech. Wpływów zarówno zewnętrznych (np. kulturowych), jak i wewnętrznych (np. emocjonalnych). Większość ludzi nie jest istnienia tych wpływów świadoma. Tym niemniej jest to fakt dowiedziony - jak właśnie czytam w pewnej interesującej książce.

[N4VV]

Tym niemniej, cokolwiek by nie teoretyzować, jednym z kluczowych "parametrów" dla facetów (włącznie ze mną) jest stosunek wzrostu do masy własnej. Poniżej pewnej wartości progowej, nic nie zadziała.



(Natomiast osobiście więcej podobają mi sie dziewczyny mierzące co najmniej 175cm. Bez szpilek rzecz jasna.)

[GrzegorzA]

Jak ważna jest dla Was fizyczność u partnera/partnerki?

Jesteście zdania, że bez ewidentnej fascynacji fizycznością drugiej osoby bylibyście w stanie stworzyć związek? Czy według Was musi zaistnieć ten efekt pierwszego wrażenia, po którym jesteśmy w stanie stwierdzić, że osoba nas fizycznie fascynuje, podoba nam się?

Czy moglibyście stworzyć związek z osobą, co do której nie możecie ewidentnie powiedzieć, że Wam się podoba, że Was pociąga, fascynuje, mimo że poza nieprzekonującym Was wyglądem byłaby fajną osobą?

Wydaje mi się że jest średnio-ważna, ludzie w pierwszym momencie są wzrokowcami, przez co osoby ładne i wygadane mają plus na starcie jeśli chodzi o podrywanie. Oczywiście fizyczność to pojecie względne, są pewne kanony, ale każdy może mieć trochę inny gust. Może być tak że ktoś się spodoba, ale po krotkiej dyskusji okaże się że nie ma się o czym dalej rozmawiać. Czasami jest tak że nie potrzeba efektu pierwszego wrażenia, ludzie znają się ze studiów, pracy, mają możliwość poznania się lepiej, a potem interacja rozwija się sama

[Marcy]

(Natomiast osobiście więcej podobają mi sie dziewczyny mierzące co najmniej 175cm. Bez szpilek rzecz jasna.)

175 mam, bez szpilek. Szpilek nie noszę, miałabym 185, po co komu taka wieża?

---

Wydaje mi się że jest średnio-ważna, ludzie w pierwszym momencie są wzrokowcami, przez co osoby ładne i wygadane mają plus na starcie jeśli chodzi o podrywanie. Oczywiście fizyczność to pojecie względne, są pewne kanony, ale każdy może mieć trochę inny gust. Może być tak że ktoś się spodoba, ale po krotkiej dyskusji okaże się że nie ma się o czym dalej rozmawiać. Czasami jest tak że nie potrzeba efektu pierwszego wrażenia, ludzie znają się ze studiów, pracy, mają możliwość poznania się lepiej, a potem interacja rozwija się sama

Wyrywania na gadkę i lans metkami nienawidzę, dla mnie to przykrywanie kompleksów i próba bycia lepszym, niż się jest.

Zgadzam się, nie ma tu reguły. Może bardzo zaiskrzyć fizycznie, a partner może nie przedstawiać sobą niczego poza tym, albo po prostu nie pasować poza względami pozafizycznymi. Problem widzę taki, że niektórym fascynacja fizyczna potrafi przysłonić resztę człowieka, nie widzi wad, idealizuje. Dwa- niektórzy tak mocno trzymają się swojego ideału wyglądowego, że potrafią odtrącać na starcie osoby spoza kanonu, niezależnie, jak byłaby interesująca pod innymi względami i jak interesująca fizycznie byłaby obiektywnie.

Uważam, że przesądza całość wrażenia. Czasami w osobie, którą ogólnie uważamy za średnio atrakcyjną po jakimś czasie dostrzegamy coś, co nas zaczyna fascynować, kręcić, a jeśli jeszcze ten ktoś jest wartościową osobą, to interesuje nas coraz bardziej.

Mnie generalnie najbardziej kręci mózg mężczyzny i jego inteligencja, ale naturalna, nie popisywanki. Plus charakter i wszystko to, dzięki czemu da mi zobaczyć, że jest po prostu dobrym człowiekiem.
I w ostatecznym rozrachunku to mózg jest najbardziej seksowną częścią ciała- i u mężczyzny, i u kobiety, bo nie samą fascynacją fizyczną zyje człowiek, a ciało wiecznie nie będzie idealne i piękne.

A dziś znalazłam w necie fajny cytat, nie wiem niestety czyj: "Miłość to połączenie dusz, umysłów i ciał. Uważaj na kolejność". Coś w tym jest.

[N4VV]

(Natomiast osobiście więcej podobają mi sie dziewczyny mierzące co najmniej 175cm. Bez szpilek rzecz jasna.)

175 mam, bez szpilek. Szpilek nie noszę, miałabym 185, po co komu taka wieża?
...

Wyjdziesz za mnie?
(Nie wieża, ino żyrafa.)

[Marcy]

Jak stanę przed Tobą, a Ty za mną, to faktycznie mogę za Ciebie wyjść. A potem wyjść z siebie i stanąć obok.